یافته های جدید نشان می دهد که برخورد یک سیاره بنام تـئا به زمین جوان آنقدر خشن بود که ابرِ پدید آمده از خرده های برخورد، پیش از آرام گرفتن و شکل دادن ماه، به طور کامل در هم آمیخته بود.

این نمای هنری برخورد میان دو جرم سیاره ای را نشان می دهد. به باور دانشمندان، کره ی ماه در پی یک چنین برخوردی که ۱۵۰ میلیون سال پس از پیدایش سامانه ی خورشیدی، میان زمین و یک جرم دیگر رخ داد پدید آمده است.

مطالعات جدید دانشمندان نشان می‌دهد که جرم کهکشان راه شیری ممکن است نصف آن چه باشد که تاکنون تصور می‌شد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بررسی‌ها نشان می‌دهد ستارگان دور دست کهکشان راه شیری که در فاصله بین 260 هزار تا 490 هزار سال نوری از مرکز کهکشانی فاصله دارند، به کندی در حال چرخش هستند.

نخستین و محبوب‌ترین تئوری، «به هم پیوستگی هسته» لقب گرفته که بخوبی با تشکیل سیارات زمین از قبیل عطارد سازگار است؛ اما در مورد شکل‌گیری سیارات غول‌پیکر پاسخگوی مناسبی نیست.
در حال حاضر دو مدل درباره چگونگی شکل‌گیری منظومه شمسی وجود دارد؛
نظریه «ناپایداری دیسکی» (disk instability) است که می‌توان برای توضیح چگونگی شکل‌گیری سیارات عظیم به آن تکیه کرد.
دانشمندان همواره در تلاش برای آگاهی بیشتر از میزان دقت و صحت این دو نظریه بوده‌اند.

در ادامه ارسال تصاویر جالب از سطح سیاره مریخ، یک تصویر جدید از چشم‌انداز 4000 کیلومتری رونمایی شده که بسیار شبیه به دره گراند کانیون زمین است.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این تصاویر چشمگیر که اخیرا توسط سازمان فضایی اروپا رونمایی شده، نشان‌دهنده دره‌وار مارینر بوده که تصور می شود با طول 4000 کیلومتر، عرض 200 کیلومتر و عمق 10 کیلومتر بزرگترین دره منظومه شمسی باشد.

. گنجهای فضایی مال کیست؟ .

معدنکاران فضایی بعد از ۸ ساعت کار سخت و در حالی که لباس‌های فضاییشان به خاطر الکتریسیته ساکن از گرد و خاک پوشیده شده است تلاش می‌کنند دستگیره‌ای پیدا کنند و همان طور که در فضا معلقند خود را به کابین استراحتشان در آن سوی یک خرده سیارک خاکستری برسانند.

 همشهری آنلاین: ستاره‌شناسان ناسا با قطعیت پیش‌بینی کرده‌اند که در رویداد بزرگ بعدی کیهانی که بر جهان انسان تاثیر خواهد گذاشت، کهکشان‌های آندروما و راه شیری با هم برخورد خواهند کرد

به گزارش ایسنا،‌ به نظر می‌رسد که طبق پیش‌بینی‌ها، کهکشان راه شیری با یک تغییر عظیم در جریان این برخورد روبرو می‌شود که زمان آن حدود چهار میلیارد سال دیگر خواهد بود.
احتمالا در این رویداد خورشید به یک بخش دیگر از کهکشان منتقل می‌شود اما زمین و دیگر بخش‌های منظومه شمسی در خطر نابودی قرار می‌گیرند.
این پیش‌گویی در نتیجه سنجش‌های تلسکوپ فضایی هابل ناسا از حرکت کهکشان آندروما (M13) حاصل آمده است.
این کهکشان در حال حاضر در فاصله 2.5 میلیون سال نوری قرار دارد اما به طور اجتناب ناپذیری در اثر نیروی گرانشی دو کهکشان و ماده تاریک اطراف آنها در حال کشیده شدن به سمت راه شیری است.
پس از یک قرن گمانه‌زنی در مورد آینده آندروما و راه شیری، محققان حداقل توانسته‌اند به یک تصویر واضح از چگونگی رخداد حوادث در میلیاردها سال آتی دست یابند.
این سناریو مانند یک ضربه‌زن بیس‌بال بوده که منتتظر توپ است. اگرچه آندروما با سرعت دو هزار برابر به سمت راه شیری در حال حرکت است اما این برخورد حدود چهار میلیارد سال به طول خواهد انجامید.

یک کهشکان مارپیچی در یک نمای رنگی ساختگی از تلسکوپ فضایی هابل رنگی ارغوانی به خود گرفته است.

برای دیدن تصویر دراندازه ی بزرگ به ادامه مطلب بروید.

محققان دانشگاه آریزونا در پژوهشی که نظریه مکانیک کوانتومی و قابلیت‌های تحقیقاتی را به سختی به چالش کشیده، موفق به شناسایی روشی برای مشاهده مولکولی شده‌اند که احتمالا جهان یا حداقل بخشهای داغ و آتشین آن از این جرم ساخته شده است.

این مولکول یون هیدروژن سه اتمی یا H3+ که در فضای گسترده و سرد میان ستاره‌ای حضور داشته، ممکن است کلید اسرار شکل‌گیری اولین ستاره‌ها را پس از انفجار بزرگ در اختیار داشته باشد.

این محققان ماه‌های زیادی را برای انجام محاسباتی به منظور کشف شیوه‌ شناسایی H3+ و رونمایی از نقش اساسی آن در ستاره شناسی و طیف‌سنجی صرف کرده و نتایج خود را در مجله Physical Review Letters منتشر کرده‌اند.

موتور کهکشانهای نوجوان به گاز نیازمند است . باید از تلسکوپ بسیار بزرگ ESO تشکر کرد که ستاره شناسان را قادر ساخت تا به کهکشانهای بالغ و عادتهای غذاییشان دست یابند .۳ تا۵ میلیارد سال پس از انفجاربزرگ گاز برایشان فراهم بود و بعد از آن اشتهای حریصانه ای برای بلع کهکشانهای کوچکتر یافتند .دانشمندان دریافته اند که ساختارهای کهکشانی اولیه بسیار کوچکتر از کهکشانهای بیضی شکل و مارپیچی هستند که در حال حاضر کیهان را پر کرده اند . پس کهکشانها چطور وزن اضافه کرده اند ؟ ستاره شناسان بعد از صدها ساعت رصد و کار متوجه شده اند که چگونه کهکشانها از گاز غنی شده اند . تیری کانتینی رهبر تیم می گوید : “دو راه مختلف برای رشد کهکشانها تخمین زده می شود یکی برخورد کهکشانهاست که کوچکتر به وسیله بزرگتر خورده می شود دیگری تداوم جریان گاز در کهکشان  که هر دوی اینها منجر به ایجاد ستارگان جدید می شود .”